Gizledikce Ask

Kisin soguk baliktan gunlerini sayiyorum agimda.
O yaza hic donulmeyecek!
O baslatilmamis, o varsayilan ortasinda yasanmis sevda
yakilmamis bir mum gibi aklimda.
Kesik agziyla sulari igrilten
bogaza karsi durup da
oralarin kusu yalicapkinini hecelemistik
beyaz bir yelkenli gecisiyle sulara.

Kisin vurgusu acik, bagimsiz bir ses,
esiyor bize degmeden, bizden almadan
hic ugramadigimiz biryerlerden dogruca.
Ucuyor cinsiyetin kindar agziyla.
Ibret olsun diye savuruyor
uzaklara bir medducezir haritasini.
Ne uzanma, ne geri cekilis;
biz varsayilanin ortasinda
iki icine isleyen zaman,
iki uyurgezer nokta.

Simdi sen bile bu siir icin
ceperleri kapanmis, kendi basina bir ses,
kisin soguk baliklardan takviminde
sadece kendine dokulen bir yapraksin.

Yalicapkini yeni bir sozcuge ucuyordur
simdi bilmedigimiz bir lugatta.

Adnan Ozer (Zaman haritasi)